top of page

Miskraam

 

Bloedverlies
Bloedverlies in de eerste maanden van de zwangerschap geeft zorgen en spanning. Je maakt je gelijk zorgen over de zwangerschap. In de helft van het aantal keren dat er bloedverlies optreedt in het begin van de zwangerschap is er niets aan de hand. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van een innestelingsbloeding (door de ingroei van het vruchtje in het baarmoederslijmvlies kan er een bloeding optreden). Bij de ander helft is er sprake van een miskraam. Als er in de prille ontwikkeling iets fout gaat kan de zwangerschap eindigen in een miskraam.

Wat is een miskraam?
Er is sprake van een miskraam als je zwangerschap eindigt in de eerste 16 weken: een niet-levensvatbaar vruchtje is gestopt met groeien en wordt losgelaten door je lichaam. Een miskraam is een vaak voorkomend en natuurlijk verschijnsel: bij 1 op de 10 zwangerschappen treedt een miskraam op. De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Voor vrouwen beneden de 35 jaar is de kans op een miskraam ongeveer 1 op de 10. Tussen 35 en 40 jaar eindigt 1 op de 5 tot 6 zwangerschappen in een miskraam. Tussen de 40 en 45 jaar eindigt 1 op de 3 en boven de 45 jaar eindigt de helft van alle zwangerschappen in een miskraam. In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam.

Verloop van een miskraam
Het verloop van een miskraam is bij iedereen anders. Over het algemeen begint het met vaginaal bloedverlies dat in hoeveelheid toeneemt. Dit kan gepaard gaan met (hevige) menstruatiepijnen. Ook kan iemand stolsels of stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies) verliezen. Zwangerschapsverschijnselen zoals gespannen borsten en ochtendmisselijkheid nemen soms af vlak voor een miskraam. Als je denkt dat je een miskraam krijgt kun je altijd contact opnemen met ons.

Wat als een miskraam is vastgesteld?
Je kunt zelf niets doen om te voorkomen dat de miskraam optreedt. Er is dan ook geen behandeling mogelijk. Nadat een miskraam is vastgesteld kun je kiezen tussen afwachten op het spontane beloop of het laten weghalen van de niet-intacte zwangerschap door middel van medicatie of een curettage. Veel vrouwen geven er de voorkeur aan af te wachten. Meestal komt de miskraam binnen 2 weken na het begin van de bloeding spontaan op gang. Aan afwachten op of stimuleren van de miskraam zitten voor- en nadelen. Wij zullen je hierover informeren.

Emoties rond een miskraam 
Veel vrouwen hebben na het verlies van hun prille zwangerschap een moeilijke tijd. Een miskraam heeft vaak meer impact dan ze vooraf kunnen bedenken. Dat geldt voor vrouwen én hun partners. De miskraam betekent bijvoorbeeld dat je toekomst anders is dan je dacht. Dit verlies maakt plotseling een einde aan alle plannen en fantasieën over dit kind. Misschien vraag je je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe invoelbaar ook, schuldgevoelens zijn niet terecht. Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is. Ieder beleeft het anders. Ieder doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. De tips hieronder kunnen helpen.


Wat kun je doen om je miskraam goed te verwerken?
Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.

  • Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner, met je zus of een buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige.

  •  Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.

  • Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.

  •  Lees erover. Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven.

  • Vertel je andere kind(eren) erover. Er zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken om met jonge kinderen te lezen.

  • En merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je zwangerschap te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.

 

Extra informatie

bottom of page